urągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urągaćam, urągaća, urągaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} głośno (zwykle przy pomocy niewybrednego słownictwa) okazywać niezadowolenie, wymyślać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urągać — ndk I, urągaćam, urągaćasz, urągaćają, urągaćaj, urągaćał 1. pot. «złorzeczyć, wymyślać komuś, okazywać głośno niezadowolenie; łajać» Ciągle urąga mi o byle głupstwo, za byle głupstwo. 2. książk. «przynosić ujmę, uchybiać» Takie postępowanie… … Słownik języka polskiego
bluźnić — ndk VIa, bluźnićnię, bluźnićnisz, bluźnićnij, bluźnićnił «uwłaczać temu, co jest przez kogoś uważane za godne szacunku, co jest ogólnie poważane, cenione, zwłaszcza urągać temu, co jest przez religię uważane za święte» Bluźnić przeciwko… … Słownik języka polskiego
ubliżać — ndk I, ubliżaćam, ubliżaćasz, ubliżaćają, ubliżaćaj, ubliżaćał ubliżyć dk VIb, ubliżaćżę, ubliżaćżysz, ubliż, ubliżaćżył 1. «odzywać się do kogoś, wypowiadać się o kimś albo zachowywać się w sposób obrażający kogoś; obrażać, znieważać, wymyślać,… … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego
wymyślać — ndk I, wymyślaćam, wymyślaćasz, wymyślaćają, wymyślaćaj, wymyślaćał, wymyślaćany 1. forma ndk czas. wymyślić (p.) 2. «obrzucać kogoś wymysłami; ubliżać, urągać komuś, lżyć kogoś; wygadywać coś na kogoś, besztać» Wymyślał wszystkim nie licząc się… … Słownik języka polskiego
